5. WYDARZENIA WIELKIEGO CZWARTKU
WYDARZENIA WIELKIEGO CZWARTKU
Ogólne cele katechetyczne:
- Wprowadzenie w tajemnicę miłości Jezusa.
- Kształtowanie postawy miłości wobec drugiego człowieka.
Cele szczegółowe Wiedza Dziecko:
- pamięta, że Jezus z miłości został z nami na zawsze w Eucharystii.
Umiejętności Dziecko:
- potrafi swoimi słowami opowiedzieć poznane wydarzenia z życia Jezusa,
- potrafi budować wspólnotę katechetyczną, poprzez modlitwę i śpiew pieśni.
Postawy Dziecko:
- prezentuje postawę wdzięczności za obecność Jezusa pośród nas.
Wprowadzenie w temat:
W każdym domu jest taki przedmiot, przy którym gromadzi się cała rodzina. Jest on bardzo ważny. To przy nim siadamy, aby wspólnie jeść, spotykać się i rozmawiać.
–Jaki to przedmiot? – Jakie uroczystości świętujemy przy stole?
Opowiadanie
Posłuchajmy o wydarzeniu z życia Kasi:
Wspólne spotkanie z przyjaciółmi Wczoraj były moje urodziny. Po południu przyszli do mnie przyjaciele: Marek z siostrą Eweliną, Ania, Jola i Dorota, a także mój brat Piotrek. Bawiliśmy się i graliśmy w różne gry i zabawy. Najważniejszy moment tego miłego spotkania z przyjaciółmi nadszedł wtedy, gdy wspólnie zasiedliśmy do stołu, na którym były przygotowane przez mamę wspaniałe potrawy i pyszny tort. Odmówiliśmy modlitwę przed jedzeniem, a póź- 21 niej już jedliśmy. Starałam się zachęcać moich przyjaciół, aby spróbowali wszystkich potraw. Marek bardzo lubi tort, dlatego poprosiłam mamę, aby ukroiła mu duży kawałek. Kocham mojego brata, rodziców i przyjaciół, dlatego chciałam, aby wszyscy byli zadowoleni. Jak miło spożywać posiłek razem z rodziną i przyjaciółmi!
Pytania do opowiadania:
- Kto odwiedził Kasię w dniu jej urodzin?
- Jaką chwilę Kasia zapamiętała najbardziej?
- Dlaczego Kasia chciała, aby wszyscy byli zadowoleni z jej urodzinowego przyjęcia?
Opowiadanie biblijne
Jezus, gdy chodził po ziemi, również spotykał się ze swoimi przyjaciółmi przy stole.
Jedno z tych spotkań było wyjątkowe. Jezus zaprosił swoich uczniów na ostatnią kolację, którą spożył żyjąc na ziemi.
Ostatnia wspólna wieczerza
To był czwartek. Jezus zaprosił swoich dwunastu przyjaciół, aby usiedli z nim do kolacji, czyli wieczerzy. Przed wieczerzą Jezus wziął miskę z wodą i ręcznik. Uklęknął przed apostołami i obmył im stopy. Dziecko umieszcza na tablicy ilustrację Jezusa myjącego stopy apostołom. Piotr nie chciał się na to zgodzić. Lecz Jezus rzekł: – Jeśli ja czynię wam dobro, także wy powinniście je sobie czynić nawzajem. Chcę, żebyście pomagali sobie. To jest moje przykazanie dla tych, którzy chcą być moimi uczniami. Jezus wziął chleb, podziękował Bogu za niego i połamał go, aby wszyscy mogli wziąć po kawałku. – Ten chleb stanie się teraz moim Ciałem, które za was będzie wydane. Znaczy to, że gdy odejdę do Ojca i tak będziecie mogli się ze mną spotykać. Na znak mojej miłości zostawiam wam swoje Ciało pod postacią chleba. W ten sposób będę z wami zawsze, a wy będziecie to czynić na moją pamiątkę. Dziecko umieszcza na tablicy ilustrację Jezusa łamiącego chleb. Potem wziął kielich z winem, podziękował za nie Bogu i podał kielich swoim uczniom. – To jest moja Krew, która zostanie przelana za wasze ocalenie. Dziecko umieszcza na tablicy ilustrację Jezusa podnoszącego kielich. Potem Jezus rzekł do swoich przyjaciół: – Przygotowuję się, aby wrócić do Boga, mojego Ojca – rzekł – lecz powrócę. Pewnego dnia przyjdę po was i będziecie z Bogiem na zawsze. Ja zawsze będę was kochał.
Pieśń
„Abyśmy byli jedno”
Abyśmy byli jedno,
Podajmy sobie ręce,
Abyśmy byli razem
I jedno mieli serce.
Dzielmy się chlebem Dzielmy się niebem,
Niech się odmieni Niech się odmieni,
Oblicze ziemi, tej ziemi.
Uroczyste łamanie chleba:
Jezus spożył wieczerzę ze swoimi uczniami, którzy byli Jego przyjaciółmi. Nakazał nam czynić tak na swoją pamiątkę. Pamiątką tej wieczerzy jest każda Msza Święta. W ten sposób ludzie tworzą wspólnotę z Jezusem i ze sobą. Za chwilę podzielę się z wami chlebem. Będzie to oznaczało, że tworzymy jedną wspólnotę. Dorosły podchodzi do nakrytego wcześniej białym obrusem stołu i zaprasza dziecko do ustawienia się wokół niego. Następnie czyni znak krzyża na chleba i podaje dziecku kawałek ułamany z całości, a dzieci spożywają. Po spożyciu chleba stojemy wokół stołu chwytają się za ręce i wspólnie śpiewają pieśń „Abyśmy byli jedno”.
Jezus uczy nas, abyśmy czynili dobro innym ludziom z miłości do nich. W ten sposób będziemy mogli nazywać się Jego przyjaciółmi. Pamiętajmy o pomocy naszym bliskim, zwłaszcza tym, którzy są chorzy lub starsi. Jeżeli choruje kolega czy koleżanka powinniśmy ich odwiedzić, porozmawiać, pobyć przez chwilę z chorym. W ten sposób wypełnimy przykazanie miłości, które dał nam Jezus.
Wyjaśnienie, czym jest hostia:
Dobry Jezus powiedział swoim uczniom, że zostanie z nimi na zawsze pod postacią chleba. To On przemienia chleb w swoje Ciało w czasie Mszy Świętej. Jezus bardzo nas kocha. Aby być bliżej nas zamieszkał w białym chlebie. Choć nie jest podobny do tego, który łamaliśmy z bochenka, to też chleb. Nazywany jest hostią i jest wycięty z opłatka. Aby go zrobić potrzebna jest mąka, podobnie jak na chleb, który jemy na śniadanie czy kolację. Ludzie wierzący w Jezusa pragną się z Nim spotykać, dlatego przychodzą do kościoła i przyjmują Go do swojego serca, pod postacią białej hostii. (dorosły prezentuje ilustrację przedstawiającą Mszę Świętą – ksiądz trzymający w dłoniach hostię- załącznik na 1)
Wyjaśnienie nazwy Wielki Czwartek:
Wydarzenia, o których słyszeliśmy odbyły się w czwartek. Są one dla nas wierzących bardzo ważne dlatego dzień, w którym je wspominamy, nazywany jest Wielkim Czwartkiem. Posłuchajmy, co wydarzyło się po wieczerzy.
Jezus w Ogrodzie Oliwnym:
Po wieczerzy Jezus i apostołowie wyszli na zewnątrz, aby przejść się aż do Ogrodu Oliwnego. Było tam cicho między drzewami i Jezus lubił tam się modlić. Poprosił swoich uczniów, aby zaczekali, a sam zaczął rozmawiać z Bogiem na modlitwie. Nagle, światła pochodni rozbłysły między drzewami. Nadchodzili jacyś ludzie. Byli to żołnierze, którzy przyszli pojmać Jezusa.
Jezus został przez żołnierzy pojmany i zaprowadzony na przesłuchanie. Na pamiątkę tych smutnych wydarzeń w Wielki Czwartek ksiądz bierze Ciało Jezusa pod postacią hostii i zanosi Je do bocznego ołtarza. Tam ludzie modląc się czuwają przy Jezusie. W tym czasie ksiądz zdejmuje obrus z głównego ołtarza. Jest to wyraz smutku i tęsknoty za Jezusem.
Rymowanka:
Nad życiem Jezusa rozmyślamy,
w Wielki Czwartek przy Nim czuwamy.
Pliki do pobrania: